Κυδώνια

Το κυδώνι, ένας μυστηριώδης καρπός της αρχαιότητας, είναι ένας ξεχασμένος θησαυρός του αρχαίου κόσμου—χωρίς αμφιβολία, ένας καρπός γεμάτος μύθους και παραδόσεις. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το κυδώνι, και όχι το μήλο, ήταν το πραγματικό «φρούτο της αγάπης» στη μυθολογία, καθώς προσφερόταν ως δώρο στην Αφροδίτη, τη θεά της ομορφιάς και του πόθου.

Σε αντίθεση με άλλα φρούτα, το κυδώνι είναι μεταμορφωτικό—σκληρό και ξινό όταν είναι ωμό, αλλά όταν μαγειρεύεται, μαλακώνει και απελευθερώνει ένα θεϊκό, ανθισμένο άρωμα και μια βαθιά, μελένια γεύση. Είναι το μυστικό πίσω από τη δημιουργία της πρώτης μαρμελάδας στον κόσμο και εξακολουθεί να είναι πολύτιμο υλικό στη ζαχαροπλαστική, σ’ τα γλυκά του κουταλιού, αλλά και σε αρωματικά μαγειρευτά. Το κυδώνι δεν είναι απλώς ένα φρούτο—είναι μια ξεχωριστή γαστρονομική εμπειρία.

Στην αρχαία Ελλάδα, το κυδώνι ήταν σύμβολο αγάπης, γονιμότητας και καλής τύχης. Στους παραδοσιακούς ελληνικούς γάμους, οι νύφες έτρωγαν κυδώνι πριν συναντήσουν τον γαμπρό, πιστεύοντας ότι θα γλύκαινε την αναπνοή τους και θα έφερνε ευτυχία στον γάμο.